Hechting en Basisvertrouwen

Een thema wat veel speelt bij (extreem) te vroeg geboren kinderen en inmiddels volwassenen.

Veel ‘uitdagingen’ op het gebied van (onveilige) hechting op latere leeftijd zijn terug te leiden tot een vroeg ontwikkeld ‘trauma’.

Zie het als een zorgvuldig gesponnen web, mooi en veerkrachtig, maar tegelijkertijd ook kwetsbaar. 

Alles begint bij het opbouwen van basisvertrouwen. En die opbouw begint al vóór de geboorte. Klinkt wellicht gek, maar het is wel zo.

Het 1e hechtingsmoment is de samenkomst tussen de eicel en zaadcel, het prille begin van het leven.

Cellen hebben een grote overlevingsdrang, ze ‘lezen’ als het ware hun omgeving, wisselen informatie uit. Is de omgeving gezond, met voldoende emotionele verbinding en vertrouwen? Dan is er een veilige basis voor de cellen om een embryo te vormen, te overleven en zich te ontwikkelen. (Biologie van de overtuiging, Bruce Lipton). 

Een embryo heeft nog geen hersenen, maar wél een cellulair geheugen; de voorloper van je lichaamsgeheugen en je brein. Hierdoor blijven herinneringen uit de prenatale fase dus bewaard. Je cellulaire en lichaamsgeheugen vormen samen je oergeheugen: de gevoelskant die je weten overstemt.

Het hele proces van ontwikkeling vanaf conceptie tot embryo, foetus en baby tot en met de bevalling - beter gezegd eigenlijk de eerste 1000 dagen van je leven - is van invloed op de vorming van mensen. 

Zo kunnen toxische stoffen en stresshormonen die de zwangere vrouw aanmaakt tijdens de zwangerschap terecht komen bij het ongeboren kind. Denk aan de stress en angst voor bijvoorbeeld de bevalling, of vanwege ontslag. Of de bekende dingen als roken, drinken en medicatie. Maar ook medische interventies zoals bijvoorbeeld een keizersnede. Of als baby’s (extreem) vroeg geboren worden en na de geboorte langere tijd in een couveuse door brengen of een tweelingbroer/zus verliezen voor of kort na de geboorte. Dát heeft impact!

Het is belangrijk om te beseffen dat een kind knokt voor zijn of haar leven en daarbij veel stresshormonen aanmaakt. De overlevingservaring zorgen – onbewust – voor een inprent die wordt opgeslagen in het brein en lichaamsgeheugen en zijn van invloed op het basisvertrouwen.

Telkens wanneer er in het verdere leven een spannende situatie voorbij komt, komen de herinnering en het signaal van gevaar bovendrijven. En weet, als ik vecht, vlucht of verstar overleef ik. Want dat was succesvol.