Ingeborg Anna • 9 juni 2025
Van vroeg gemis naar innerlijke rust
Een kwetsbare start
Wat het lichaam onthoudt en hoe het opnieuw mag leren veilig te zijn
Sommige lichamen weten het al vanaf het allereerste begin:
alertheid is nodig om te overleven.
Wanneer een baby veel te vroeg geboren wordt.
Wanneer er direct na de geboorte geen moeder is om bij te landen.
Wanneer er wel fysiek contact is, maar niemand écht aanwezig lijkt.
Geen warme borst om tegenaan te liggen.
Geen afgestemde blikken.
Geen rustige ademhaling in de buurt om op mee te wiegen.
Alleen machines. Lichten. Onbekende handen. Stilte.
Of juist: chaos.
In zo’n kwetsbare start kan het jonge systeem niet anders dan wakker blijven.
Scannen. Voelen. Aftasten.
🧠 Niet vanuit nieuwsgierigheid,
maar omdat het móet.
Het zenuwstelsel leert razendsnel:
⚠️ Ik ben alleen. Ik moet op mezelf letten. Veiligheid is geen gegeven.
Wat het lichaam dan leert
Wanneer er in die eerste levensfase geen veilige nabijheid is, mist het lichaam een fundament:
het innerlijke besef ik ben hier, en ik ben veilig.
In plaats daarvan wordt alertheid het nieuwe normaal.
Zelfs als dat van buiten niet zichtbaar is.
Zelfs zonder woorden.
Want een baby kan niets uitleggen – maar het lichaam onthoudt alles.
Die vroege ervaring reist mee. Naar de peutertijd. Naar de schooltijd. Naar volwassen relaties.
Als een soort interne radar die blijft aftasten:
Ben ik welkom? Is dit veilig? Mag ik hier ontspannen?
Een zenuwstelsel dat op overleven draait
Jaren later lijkt iemand misschien gewoon “gevoelig” of “oplettend”.
Maar vaak zit daar een lichaam onder dat nooit écht heeft geleerd te leunen.
Dat pas ontspant als alles klopt – en zelfs dan nog niet zakt.
Het is een lijf dat eerst de ruimte scant, vóór het zichzelf laat zien.
Dat voortdurend bezig is met de ander.
Omdat veiligheid nooit vanzelf sprak.
Voor zo’n systeem voelt ontspanning onbekend. Misschien zelfs gevaarlijk.
En controle? Die geeft tijdelijk houvast.
Maar geen rust.
Het lichaam opnieuw laten landen
Praten helpt soms.
Begrip kan verzachten.
Maar veiligheid moet gevoeld worden
–
in het lijf, in het moment.
Daarom is heling vaak traag.
Lichaamsgericht.
Geleid door adem, aanraking, aanwezigheid.
Zacht. Afgestemd. Herhalend.
Zodat het zenuwstelsel iets nieuws kan leren:
🌿 Er is contact. Ik hoef het niet alleen te doen. Ik mag hier zijn. Ik ben veilig.
Van overleven naar leven
Wat ooit werd aangeleerd om te kunnen bestaan, mag nu langzaam afgebouwd worden.
Niet uit dwang,
maar uit mildheid.
Niet door weg te duwen,
maar door ruimte te maken voor iets nieuws.
💫 Het lichaam hoeft niet meer op scherp te staan.
💫 Er is geen gevaar meer dat elk moment kan toeslaan.
💫 Er mag worden geland – in het lijf, in het hier en nu.
En zo wordt het langzaam mogelijk:
niet alleen bestaan, maar echt léven.
Vanuit mijn eigen start – en wat ik je gun
Zelf ben ik ook veel te vroeg geboren.
Een (oud) couveusekind met een lichaam dat
al vroeg leerde: let op.
Jarenlang voelde mijn lijf als een plek waar ik vooral moest overleven.
Het is een reis geweest om veiligheid te gaan voelen in mezelf.
Om écht te landen. In mijn lijf. In het moment.
Maar het is mogelijk. En het verandert alles.
✨ En dat gun ik jou ook.
Wil je je lichaam laten ervaren dat het
veilig is om te landen?
In een Liquid Breath®-sessie nodig ik je uit om
te zakken in je lijf, in je adem, in rust.
Zonder moeten. Zonder oordeel.
Alleen maar zijn – precies zoals je nu bent.
Een plek waar jouw zenuwstelsel mag voelen:
🌿 Ik ben hier. En ik ben veilig.
🌀 Van overleven naar leven begint met adem.
👉 Ben je benieuwd of dit iets voor jou is?
Je bent van harte welkom voor een individuele sessie.
📩 Neem gerust contact op – ik ontmoet je graag.
💜
In liefdevolle verbinding,
Ingeborg Anna
Liquid Breath® is meer dan ademwerk – het is een staat van bewustzijn waarin je leert loslaten, verzachten en thuiskomen in jezelf. In een wereld vol drukte en moeten, brengt het je terug naar de essentie: ontspanning, voelen en gewoon zijn.
De polyvagaal theorie legt uit hoe ons zenuwstelsel via drie reactiesystemen onze emoties, gedrag en sociale verbinding beïnvloedt, afhankelijk van hoe veilig we ons voelen.
Mijn reflectie op 2024: Een jaar met veel persoonlijke groei en mooie projecten zoals de oprichting van Couv-Cafe Ulvenhout en de lancering van de Next Generation Community binnen Care4Neo.